மெழுகா.... நான்...???

வாழ்வு இருண்ட என்னை- நீ
மடி சாய்த்த நொடியில்
மபுணிப்பு மறைந்தது!

கவலைச் சிறை எனை விடுத்து
களிப்பு என் இதயக்கதவை
அணைத்துக் கொண்டது!

மெல்லத் தெளிந்த
என் மனதில் - மேன்மை
உருவம் நீ...!

செல்லம் கொஞ்சும் உன்
சிரிப்பில் கலந்த
நெஞ்சம் இன்பக்கோர்வை !

கானல் தான் இனிமையோ
இரு நாட்களில் இடிந்த - என்
இதயத்தை வலிகள் சூழ்ந்தன

அன்பனே...!
உயிர் சொரியும் - உன்
இனிய வார்த்தைகள்
எங்கோ தொலைந்து....;

மனம் கணக்கும்
மௌன பாஷைகள்
மொழியானதால்....;

உன்னன்பு கரம் பற்றி
உயிர் பெற்ற நானோ
சிலையாகிறேன்!

இன்று
மெழுகாய் நான்
உருக்கும் சுடராய் நீ!