85. தேடல் முடிவு

நினைவுகளில் நீரூற்றி
அனுபவத்தை வேராக்கி
மெய் விதை நாட்டி
உணர்வு செடி தன்னை
எழுது எழுது என
மனசு உசுப்பேத்த....

உடல் சோர்வோடு
சோகமும் என்னில்

அப்படியே மெத்தை
என்னை அணைத்துக் கொள்ள
தூங்காமல் தூங்கிப் போனேன்

விடியற்காலை விழித்தெழுந்து
பேனையின் கதவை திறந்து
நிற“மை” உடையாளனை
கொண்டு முடித்து விடுவேன்
என தொடங்கும் போதே

செத்துப் போயிருந்தது
என் கவிதை உறுப்புக்கள்

மூளையை முடிந்தவரை
குடைந்து அலசி ஆராய்ந்தேன்
திகைத்தேன் விழித்தேன்
காணாமல் போயிருந்தது
என் கவிதை

விடிந்ததும் எழுதிடுவேன்
என தூக்கத்தோடு
நினைத்தனை தவிர
எதுவுமே நினைவில் இல்லை

தூக்கத்தோடு தூக்கமாய்
தூரமாய் போயிருந்தது
என் கவிதை

என்ன இது?
முதலாவது கவிதையே
உணர்வுகள் செத்து
கரு மறுத்துப் போனதில்
நடைப்பிணமாக திரிகிறதே...?

கவிதை கால்கள்
அடியும் நகராமல்
அசைவற்று அப்படியே
மீண்டும் மீண்டும்
அதே வரிகளை
விட்டு விட்டுச்
சொல்லிக் கொண்டிருந்தது

சிந்தனைக்குள்
தேடித் தேடிக் களைத்துப் போய்
வராமல் போகவே
தேடிப் பிடிப்பதென்று
மெய் தேடல் காண ஓடியது

எங்கெங்கோ தேடிவிட்டு
தளர்ந்து போன மனதினொடு
தனிமையில் அமர்ந்து கொண்டே
கண்களை மெதுவாக மூடினேன்

என் மனசாட்சி விழித்துக் கொண்டது
அது பேசவும் செய்தது என்னோடு

முட்டாளே.....
எங்கெங்கோ தேடிவிட்டாய்
எங்கெங்கோ ஓடிவிட்டாய்
உன்னில் கருவுற்ற கவியை
உனக்குள் தேட மறந்ததேன்?

விழித்துக் கொண்டேன்
எனக்குள் நானே
பிரசவித்தேன் - என்
கவிதை கருவை
என்னை என்னில்
நானே தேடவும் செய்தேன்
நானும் நானே ஆனேன்!




Comments

மன்னார் அமுதன் said…
பல வேளைகளில் எனக்கும் ஏற்றபட்ட அனுபவம்.. நித்திரையில் தோன்றி, நித்திரையிலேயே மறைந்துவிடும் பல முத்துக் கவிதைகள். இதைத் தவிர்ப்பதற்காக நான் உறங்கும் படுக்கையில் பேப்பரும், பென்சிலும் வைத்துக்கொள்வதுண்டு.

நல்ல கவிதை... இன்னும் எழுதுங்கள்...
October 5, 2009 at 11:49 PM
RAGUNATHAN said…
நல்ல இருக்கு.. தொடர்ந்து எழுதுங்க :)
October 6, 2009 at 1:20 AM
விஜய் said…
அனைவர்க்கும் ஏற்படும் ஓர் கவிதை அவஸ்தை.

வாழ்த்துக்கள்.
October 6, 2009 at 2:06 AM
வந்தியத்தேவன் said…
தேடல்கள் என்றைக்கும் முடிவதில்லை. கவிதை வரிகள் அழகாக இருக்கின்றன.
October 6, 2009 at 9:50 PM
Post a Comment

Popular posts from this blog

விழுவியம் காப்போம்

நம் முன்னோர்கள் விழுவியம் காப்போம் என அடிக்கடி சொல்ல கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள் ஆனால் விழுவியங்கள் என்றால் என்னவென்பது இன்று வரை நம்மில் பலருக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அவர்கள் தெரிந்து கொள்ள முயற்சி செய்வதும் இல்லை ஏனென்றால் நாம் அனைவரும் அப்படியான ஒரு சூழலுக்கு பழக்கப்பட்டவர்களாகவும், நேரமின்மையில் அவதிப்படுபவர்களாகவும் காணப்படுகின்றோம். இனி விழுமியங்கள் சார்ந்த சில தகவல்களை பார்ப்போம். மனிதனுடைய நம்பிக்கைகள், எண்ணங்கள், கருத்துக்கள் என்பவற்றின் உருவாக்கத்தின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளதே விழுமியம் எனப்படுகின்றது. விழுமியங்களை ஒழுக்கத்துடனும், நேர்மையுடனும் பயன்படுத்துவதே அவற்றின் தொடர்ச்சியை உறுதிப்படுத்துகின்றது. இந்தத் தொடர்ச்சியே விழுமியத்தை தொடர்புடைய ஏனைய கருத்துருக்களான அன்பு, நாணயம், இரக்கம், நீதி, நேர்மை, நம்பிக்கை, கருத்து, எண்ணம், பக்தி என்பவற்றிலிருந்து வேறுபடுத்துகின்றது. இத்தகைய சூழலில் விழுமியம் என்பது மனிதர் எதை அடிப்படையாகக் கொண்டு செயற்படுகிறார்களோ அதைக் குறிக்கிறது எனலாம். இவ்வாறான கருத்துருக்களை வாழ்க்கையில் முதன்மையாக கொண்டு செயற்படும், முன்னகர்த்தப்படும் ஒரு
Read more

ஹைக்கூ கவிதைகள்

"நண்பன்" துன்பத்திலும் வாழ்பவன் உற்ற துணையாக ! "இரவு" நிலவொளியினோடு தனிமையும் சொந்தமானது ! "கல்வி" இறப்பினூடும் அழிவில்லா செல்வமிதுதான் ! "காதல்" இதயங்களின் இனிமையும் இன்பமயமாக ! "கவிதை" உணர்வு சொட்டு உதிரமாய் உருவாகின்றது ! "நிலவு" வட்டமுகமது வானத்தில் வட்டமிட்டது ! "மௌனம்" வார்த்தைகளின் தொடர்ச்சி வந்துதிக்குது ! "தனிமை" இல்லாமையிலும் இறுதிவரை உடனிருப்பது ! "கடவுள்" நேற்றையதினமே எதிர்கால வித்திட்டவன் ! "ஏழை" தினம்தினமும் உண்டழுக தண்ணீர் அமுது ! "தாலி" பெண்ணவளுக்கு துணைவனின் உத்தரவாதம் !
Read more

29. தவிப்போடு ஒரு மனசு

என்னவனே, ஏனடா இத்தனை தவிப்பு உன்னால் மட்டும்? உனை ஒருமுறையாவது சந்தித்து விட துடிக்குது மனசு உனை ஒருமுறையாவது ஸ்பரிசித்துவிட ஏங்குது நெஞ்சம் உனக்காய் வாழ்வதில் தான் எத்தனை இன்பங்கள் உனக்குள் தொலைவதில்தான் எத்தனை கோடி களிப்பு ஏனோ, உலகமே எனக்குள் இருப்பதாய் ஒரு உணர்வு நீ என்னோடு இருப்பதால் நான் உனக்குள் தொலைந்ததால் வாழ்வதாயின் உன்னோடு மட்டுமே வாழ்ந்துவிட கேட்கின்றேன் மாள்வதாயினும் உனக்காய் மட்டுமே மாண்டுவிட கேட்கின்றேன் உனை சுவாசிப்பதனிலும் உனை அணுவணுவாய் ரசிப்பதனிலும் இன்பமுண்டோ எனக்கு? உனை ஆதிமுதல் அந்தம் வரை எனக்கே கேட்கின்றேன் என்னவனாய் மட்டும்! உனை சந்திக்க போகும் அந்த நாள்………………… எப்போது கிட்டுமென எனையே நொந்து கொள்கின்றேன் எனக்குள் நீ வாழ்கின்றாய் என் இறுதி வரை வாழ்ந்து கொண்டே இருப்பாய் என் மூச்சு நிற்கும் வரை உனக்குள் நானும் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பேன் என்றபோதும், உனை என்னருகிலேயே கேட்கின்றேன்! உன் சந்தோசத்தில் பங்கேற்பதற்கல்ல நீ இடிந்து போகும் நேரங்களில் உன் துணையாய் துணைவியாய் தாயாய் மாற…………!
Read more