47. மெய்க்காதல் தீண்டா மெழுகுகள்!

வாழ்க்கை பரபரப்பில்

அவசரமாய் ஓடும்

கால நேரத்தில்

செவ்வானம் மூடிய

அஸ்தமனத்தின்

பின் இருளின்

தனிமையிலும்

நீயும் நானும்;

உனக்குள் நானாய்...

எனக்குள் நீயாய்....

நமக்குள் நாமாய்....

பேசி முடித்த

வார்த்தைகளின்

உணர்வு கசிவுகள்

சுவாசமாய்

சுரம் மீட்டுகிறது!

புரிந்துக் கொள்ளப்படாத

நாட்களின் கணத்தை

முட்டி மோதி

வந்தமர்கின்றது – எனக்குப்

பிடித்த உன் குரலினோசை!



நான் மட்டுமே

என்று குருக்கப்பட்ட

என் வாழ்க்கைத்

தோட்டத்தில்

புது பொழிவுடன்

என் மலராய்

எனக்குள் பூத்த

முதல் காதல் அரும்பு நீ!

என் தோள் வாங்கித்

தூங்கும் உன்

மூடிய விழிகளில்

விழிப்பதற்காய்

தவமிருக்கின்றேன்

என் விழிப்பே

நீ என்பதால்!

உன்னோடில்லை

உன் நிழலைத் தொடத்

தொடங்கிய தொடக்கமே

உன் தொலைவான

மனதிம் நெருக்கம்

பெற்றேன்!



தோல்வியாலல்ல தொடர்ந்து

நெருக்கமான உறவுகளால்

துப்பப்பட்ட உணர்ச்சிகளற்ற

வார்த்தைகளால் தொடங்குகிறது

உனக்காய் என் கவிதை!



உன்னாலல்ல

உன் நிழலால் கூட

துரத்த முடியா

என் காதலை

ஒரு நொடியில்

சபித்த இவர்கள்

உண்மையில்

உணர்ச்சிகளற்றவர்கள் தான்!



உனக்குள் நான்....

எனக்குள் நீ....

நமக்குள் நாமாய்....

தொலைந்த நொடிகளின்

நீளத்தின் ஆழத்தை

ஒற்றை நொடியில்

உதாசீன வார்த்தைகள்

கொண்டு வீசும் இவர்கள்

உண்மையில்

உணர்ச்சிகளற்றவர்கள் தான்!



வலிக்கிறது.....

உன் நிழலின் துளி கூட

எனை விளகக் கூடாதென

உனை அணுவணுவாய்

நேசிக்கும் எனை நோக்கி

இவர்கள் வீசும் வார்த்தைகளால்

வலிக்கிறது என் உள்ளம் மட்டுமல்ல

உணர்வுகளும் தான்!



சிறுபராய விளையாட்டாய்

தொடங்கிய அந்த

முதல் சந்திப்பே - உன்

கால் தடத்தை

பசுமரத்தாணியாய்

என் அகத்தினிலே

ஆழமாய் பதிக்க

சுதந்திரமாய் ஓடித்திரிந்த

என் உணர்வுகள்

உனை சுற்றியே

வட்டமிடுகின்றன!



உன்னில் நான்....

உனக்குள் நான்....

உனக்காய் நான்....

என்னில்

என் சிரிப்பில்

என் அழுகையில்

என் அணைப்பில்

என் தவிப்பில்

என் தழுவலில்

என் ஏமாற்றத்தில்

என் தடுமாற்றத்தில்

என் தத்தளிப்பில்

என் ஏக்கத்தில்

என அனைத்திலும் நீ

இன்று நீயே என் உலகமாய்!



உன்னோடு நான்

கொண்ட காதலின் ஆழம் தெரியாமல்

ஒற்றை வார்த்தையில்

என் வாழ்வினை முடிக்கிறேன்

என்கிறார்கள்

உனைத்தொலைத்த

மறு நொடி

என் உயிர்

பிரிந்துவிடும்

என்பதறியாது!

உனை இழக்கும் சக்தி

எனக்குள் ஏதடா?

உனக்காய் நான்

தொலைக்கும்

ஒவ்வொரு நொடிப்பொழுதின்

உன்னதம் உணர்வார்களா?

உன் நினைவு சுவடுகளால்

உறைந்துப் போண என்

மனதை உதாசீனமாய்

பார்க்கின்றார்கள்

மெய்க்காதல் தீண்டா

மெழுகுகள்!

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

விழுவியம் காப்போம்

நம் முன்னோர்கள் விழுவியம் காப்போம் என அடிக்கடி சொல்ல கேள்விப்பட்டிருப்பீர்கள் ஆனால் விழுவியங்கள் என்றால் என்னவென்பது இன்று வரை நம்மில் பலருக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அவர்கள் தெரிந்து கொள்ள முயற்சி செய்வதும் இல்லை ஏனென்றால் நாம் அனைவரும் அப்படியான ஒரு சூழலுக்கு பழக்கப்பட்டவர்களாகவும், நேரமின்மையில் அவதிப்படுபவர்களாகவும் காணப்படுகின்றோம். இனி விழுமியங்கள் சார்ந்த சில தகவல்களை பார்ப்போம். மனிதனுடைய நம்பிக்கைகள், எண்ணங்கள், கருத்துக்கள் என்பவற்றின் உருவாக்கத்தின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளதே விழுமியம் எனப்படுகின்றது. விழுமியங்களை ஒழுக்கத்துடனும், நேர்மையுடனும் பயன்படுத்துவதே அவற்றின் தொடர்ச்சியை உறுதிப்படுத்துகின்றது. இந்தத் தொடர்ச்சியே விழுமியத்தை தொடர்புடைய ஏனைய கருத்துருக்களான அன்பு, நாணயம், இரக்கம், நீதி, நேர்மை, நம்பிக்கை, கருத்து, எண்ணம், பக்தி என்பவற்றிலிருந்து வேறுபடுத்துகின்றது. இத்தகைய சூழலில் விழுமியம் என்பது மனிதர் எதை அடிப்படையாகக் கொண்டு செயற்படுகிறார்களோ அதைக் குறிக்கிறது எனலாம். இவ்வாறான கருத்துருக்களை வாழ்க்கையில் முதன்மையாக கொண்டு செயற்படும், முன்னகர்த்தப்படும் ஒரு ...
Read more

ஹைக்கூ கவிதைகள்

"நண்பன்" துன்பத்திலும் வாழ்பவன் உற்ற துணையாக ! "இரவு" நிலவொளியினோடு தனிமையும் சொந்தமானது ! "கல்வி" இறப்பினூடும் அழிவில்லா செல்வமிதுதான் ! "காதல்" இதயங்களின் இனிமையும் இன்பமயமாக ! "கவிதை" உணர்வு சொட்டு உதிரமாய் உருவாகின்றது ! "நிலவு" வட்டமுகமது வானத்தில் வட்டமிட்டது ! "மௌனம்" வார்த்தைகளின் தொடர்ச்சி வந்துதிக்குது ! "தனிமை" இல்லாமையிலும் இறுதிவரை உடனிருப்பது ! "கடவுள்" நேற்றையதினமே எதிர்கால வித்திட்டவன் ! "ஏழை" தினம்தினமும் உண்டழுக தண்ணீர் அமுது ! "தாலி" பெண்ணவளுக்கு துணைவனின் உத்தரவாதம் !
Read more

29. தவிப்போடு ஒரு மனசு

என்னவனே, ஏனடா இத்தனை தவிப்பு உன்னால் மட்டும்? உனை ஒருமுறையாவது சந்தித்து விட துடிக்குது மனசு உனை ஒருமுறையாவது ஸ்பரிசித்துவிட ஏங்குது நெஞ்சம் உனக்காய் வாழ்வதில் தான் எத்தனை இன்பங்கள் உனக்குள் தொலைவதில்தான் எத்தனை கோடி களிப்பு ஏனோ, உலகமே எனக்குள் இருப்பதாய் ஒரு உணர்வு நீ என்னோடு இருப்பதால் நான் உனக்குள் தொலைந்ததால் வாழ்வதாயின் உன்னோடு மட்டுமே வாழ்ந்துவிட கேட்கின்றேன் மாள்வதாயினும் உனக்காய் மட்டுமே மாண்டுவிட கேட்கின்றேன் உனை சுவாசிப்பதனிலும் உனை அணுவணுவாய் ரசிப்பதனிலும் இன்பமுண்டோ எனக்கு? உனை ஆதிமுதல் அந்தம் வரை எனக்கே கேட்கின்றேன் என்னவனாய் மட்டும்! உனை சந்திக்க போகும் அந்த நாள்………………… எப்போது கிட்டுமென எனையே நொந்து கொள்கின்றேன் எனக்குள் நீ வாழ்கின்றாய் என் இறுதி வரை வாழ்ந்து கொண்டே இருப்பாய் என் மூச்சு நிற்கும் வரை உனக்குள் நானும் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பேன் என்றபோதும், உனை என்னருகிலேயே கேட்கின்றேன்! உன் சந்தோசத்தில் பங்கேற்பதற்கல்ல நீ இடிந்து போகும் நேரங்களில் உன் துணையாய் துணைவியாய் தாயாய் மாற…………!
Read more